Het vinyl van de vloer verwijderen inclusief lijmresten kan een pittig klusje zijn.
Zo was daar vorig jaar november een vloer waarvan Ruud dacht dat de vinyl vloerbedekking los op het beton lag. Toen hij bij de klant was om een offerte gratis uit te brengen had hij gekeken aan de muurzijde van de vloer of het los lag. Dat bleek het geval. Toen na een dag alle goederen uit de woning waren verwijderd en deels naar de Kringloopwinkel waren gebracht, wilde hij verder gaan met de woning ontruiming door de vloerbedekking op te rollen en te verwijderen. Dat ging niet van het leien dakje. Het bleek namelijk dat de vinyl vast gelijmd zat aan de betonnen vloer aan de binnenzijde. Alleen langs de muren lag de vloerbedekking los. Het leek of degene die de vloerbedekking had geplaatst terplaatse een emmer lijm had leeggegooid en zo naar buiten toe de lijm had verdeeld over de gehele vloer. Ruud moest met zwaarder materieel aan de slag en zo kon het zijn dat het klusje, wat normaal gesproken hooguit een half uurtje werk was, nu twee hele dagdelen bloed, zweet en tranen had gekost. ook het verwijderen van de lijmresten moest per centimeter worden uitgevoerd. De vloer moest uiteraard voor de nieuwe huurder weer netjes glad zijn. De klant kreeg hiervoor geen extra rekening omdat het gewoon onder de service valt, en de offerte altijd een fixed price betreft. Hetgeen wilt zeggen, het wordt niet duurder en ook niet goedkoper. De prijs staat van te voren vast. Na deze klus kijkt Ruud weer wat beter of de vloer wel los ligt. Maar hier leer je van en na ruim 25 jaar ervaring leer je nog altijd van je fouten.
DE KLUS en Petr
Je kunt maar beter geen circusartiest als collega woningontruimer hebben. Peter, of eigenlijk Petr in goed Russisch, werkte voor de kringloopwinkel waar Werk In Opdracht regelmatig mee samenwerkte. Hij was jaren geleden in Nederland blijven hangen op zoek naar de vrijheid en een leuke Hollandse vrouw. Dat viel hem zwaar. Die vrijheid in Nederland was ver te zoeken met die Hollandse vrouw. Dat was althans standaard zijn grap. Petr had jaren rondgereisd met verschillende circussen. Al van vroege leeftijd af. Hij was 16 dat hij voor het eerst op reis ging. Het zat niet in de familie. Zijn vader was boer en zijn moeder ook. Hij had 3 broers en een zus als ik het me goed herinner. Maar in ieder geval dat hij in Nederland kwam wonen was vanwege zijn leeftijd, de acrobatiek wat te zwaar werd en zijn act te gedateerd. Allemaal zijn eigen woorden. Dat weerhield hem er niet van om regelmatig wat van die oude acts te pas en meestal te onpas te demonstreren aan zijn collega’s, voorbijgangers en wel liefst zo hoog mogelijk. Moesten wij met Werk in Opdracht en de Kringloop een woning helemaal leeghalen op de eerste etage van een flat met 10 verdiepingen, kon het zomaar zijn dat mijnheer op de reling op 10hoog boven die afgrond zijn ochtendritueel bezigde. Balancerend op die reling trok dat regelmatig nogal wat bekijks. Zo was er eens een hoop kabaal buiten. Kees en ik liepen naar buiten, we hadden al zo’n vermoeden wat het geval zou kunnen zijn. Sirenes, zwaailichten mensen die naar boven keken, wij dus ook. Niks te zien. Wij naar boven, komen we Petr tegen in de boeien tussen twee potige agenten. Hij moest mee naar het bureau. Ik probeerde nog iets en zei: ‘Mijnheer agent, hij is mijn collega, dit doet hij wel vaker. Hij weet wat hij doet en het is toch onschuldig?” De agent keek mij aan, de andere agent ook en Petr zei de legendarische woorden:’ Nee Ruud, sorry, laat maar, ze zullen mij op het vliegtuig zetten naar Rusland’ Verbluft liet hij ons staan. Terug in de Kringloopwinkel vertelden wij wat wij met Petr hadden meegemaakt. De kringloopmedewerkers begonnen hardop te lachen en Betty legde ons uit waarom. Petr had geen geld om naar Rusland te gaan en had bedacht zich op te laten pakken door de politie en dan, omdat zijn verblijfsvergunning opzettelijk was verlopen, zich gratis naar moedertje Rusland zou laten vervoeren. Petr was banenpooler en zijn arbeidscontract liep onder de verantwoordelijkheid van de gemeente Amsterdam. De gemeente Amsterdam had zodoende een illegaal aan het werk gehad en bij de kringloop gedetacheerd. Wat hebben we gelachen. Een maand later of zo kregen we een kaartje van die acrobaat met de vraag of wij zijn vriendin de groeten wilde doen. Wat een grappenmaker. Hij had clown moeten worden.
Werk in opdracht BV is het bedrijf van Ruud Antonisse waarmee hij sinds 1996 werk biedt aan o.a. jongeren. Werk In Opdracht ruimt op en doet dat veelal in samenwerking met lokale kringloopbedrijven. In deze uitgave vind je de eerste woningoplevering. Het is natuurlijk geen vrolijk verhaal als je de woning van je ouders moet leegruimen. Allerlei emoties kunnen een ontspannen ontruiming in de weg staan. Die emoties zijn vaak zwaarder dan de grootste kast van oud eiken die je je kunt voorstellen. En het ziekt voort. Je bent er niet vanaf als de woning dan eindelijk leeg is. De eerste woning die Ruud Antonisse leeg trok, betrof de woning van zijn ouders. Deze woning bevond zich in Haarlem Schalkwijk, waar hij ook is opgegroeid. Het was op zich wel logisch dat Ruud het ging doen, hij had immers al een kringloopwinkel opgericht met de Stichting het Juttersdok in Amsterdam. Het was dus niet zo gek dat zijn broers en zus direct zeiden: 'haal jij die woning maar leeg Ruud.' Hij ging aan de slag samen met twee jonge Jutters* (*lees ook kringloopblad 2021 1e kwartaal (janjaapschrijft)). Het schoot echter niet op. Bij ieder kopje, ieder meubeltje, elk fotootje, iedere kamer zat hij weer te staren en kwamen de herinneringen naar boven. De Jutters wilden gewoon lekker doorwerken/doorpakken, maar hij hield ze steeds staande met de vraag: 'Wat ga je daar mee doen?' Dus de klus duurde ruim een maand terwijl het in een week ook had gekund. De laatste twee weken werkte Ruud alleen. Hij sloopte zijn vaders kast van echt eikenhout en vond nog allerlei zaken die absoluut niet weg mochten. Na deze klus en door de vragen van klanten van het Juttersdok die graag wilden dat de Jutters alles meenamen, besloot Ruud het zakelijk te gaan doen. Omdat hij ervan overtuigd was dat het voor iedereen geen pretje is om een woning van je ouders zelf leeg te ruimen. Veel beter kun je met elkaar, met je broers en/of zussen afscheid nemen van de woning in gezamenlijkheid een periode afsluiten en de sleutels overhandigen aan een professionele boedelruimer die met respect voor goederen en omgeving aan het werk kan gaan. Nu, een kwart eeuw later heeft Ruud nog diverse nagelaten spullen van zijn ouders. Het meest dierbaar is het zakmesje met het door zijn vader opgelijmd stukje hout. Dat stukje opgelijmd hout is typerend voor Ruud's vader. Het mesje gebruikt de krantenman Ruud iedere zaterdagmorgen om de banden door te snijden die de kranten bij elkaar houden. Iedere zaterdag is het weer een ceremonie en zit 'die ouwe ' tussen de oren. Zo makkelijk als het mesje na al die jaren door die banden heen snijdt, zo moeilijk is het om dierbaren te laten gaan.
Ruud is op zoek naar verbinding met organisaties die met jongeren werken.
Werk In Opdracht BV 020-6892899
Ruud Antonisse 06-51948262
Andalusië 61, 2037AV Haarlem
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
Aanvullende gegevens:
Bank: NL56 RABO 0121 8504 47
Kamer van Koophandel Amsterdam; 34314044
BTW nr. NL8199.77.895.B01
